••آنلاین••
کارکردهای سياسی- اجتماعی عکاسی در دوران مشروطه
با محمدرضا طهماسب پور
عکاسی، به عنوان پدیده ای نوین و شگفت انگیز، در سالهای میانی قرن نوزدهم، توانست چیرگی همه جانبه ی خود را به عنوان موثرترین ابزار خبری و آگاهی رسانی در رویدادهای اجتماعی تثبیت کند. باور همگانی نسبت به سندیت تصاویرِ این پدیده نوین، با اقبال فراوان رو به رو شد.
بدین سان، عکاسی؛ مسئولیت اجتماعی بزرگی را عهده دار شد و این گونه بود که عکس ها، همچون اسنادی غیر قابل انکار شناخته شده و به عنوان مدارکی برای اثبات ادعاهایی که باور آنها دشوار بود، مورد پذیرش همگانی قرار گرفت. به فاصله ی اندکی پس از پیدایی کاربردهای گوناگون عکاسی؛ قدرت و توانایی عکس در انتقال واقعیت ها و تأثیر آن بر افکار عمومی جامعه، نقش آگاهی رسانی عکاسی نیز مورد توجه قرار گرفت.
پیشینه های کاربردی و کارکردی عکاسی در دوران ناصری در ایران، سبب شد تا عکاسی از آغاز جنبش مشروطه، در جریان حرکت آزادی خواهی مردم، نقش موثر و تعیین کننده ای در روند برخی رویدادهای انقلاب مشروطه ایفا کند. از این رو، عکاسی در روند تحولات انقلاب مشروطه، توانست علاوه بر کارکردهای خبری و آگاهی رسانی؛ نقشی برانگیزاننده را در آگاهی و خیزش حرکتهای مردمی عهده دار شود و در بسیاری موارد به عنوان ابزاری کاربردی، برای پیشبرد اهداف سیاسی از سوی هر دو دسته ی درگیر، یعنی مردم و حکومت نیز به کار گرفته شود.
زمان: چهارشنبه ۲۰ مرداد
ساعت ۱۸ تا ۲۰