••آنلاین••
“سلام بر حسین”
جایگاه فرد و واقعه در محاکات دینی
با
امیر مازیار
چرا در دین که در ظاهر مجموعه‌ای از باورها درباره جهان و اعمالی متناسب با آن مجموعه است “فرد ” و وقایع” منتسب به او اهمیت کانونی و محوری می‌یابند؟ امری که در علم و فلسفه تقریبا غایب است. در ” دانش”، در معنای معمول و تصور رایج، وقایع و افراد اهمیتی فرعی و تاریخی دارند نه حقیقی. در پاسخی معمول به این پرسش بر نقش قدیسان در مقام الگوهای ایمانی و اخلاقی تاکید می‌شود. اما می‌توان به شکلی متفاوت هم به این پرسش پاسخ داد یا ابعادی دیگر هم در آن پاسخ دید. این پاسخ بر بازشناسی سرشت محاکاتی دین استوار است. در امر محاکاتی فرد و فعل او محوریتی تام دارند. این فرد و فعل در دل واقعه‌ای جای دارند که روایت زندگی قدیس است. کارکرد اصلی این روایت محاکات حقیقت است؛ یعنی نسبتی بازیگرانه، پویا و تکرارپذیر با حقیقت. علم و فلسفه چنین نسبتی با حقیقت ندارند و در آنها فرد و واقعه جایگاهی فرعی پیدا می‌کنند. در روایت ما از مجرای درگیر شدن در کنش و سیر در واقعه، “تشرف” به حقیقت پیدا می‌کنیم و نسبتی وجودی را در خود محقق می‌سازیم. “سلام بر حسین” سرآغاز این روایت و محاکات است.
زمان: دوشنبه، ۷ شهریور
ساعت ۱۸ تا ۲۰
⭕️ شرکت در این نشست برای عموم آزاد و رایگان است.
نقد و بررسی‌ها
هنوز بررسی‌ای ثبت نشده است.