همراه دوربین با امور زنده‌ی دوروبرمان سر کنیم
(کارگاه ده‌جلسه‌ای)
با حضور پیروز کلانتری
در اغلب کارگاه‌های مستند یا در دیدار یک به یک با دوستداران فیلم ساختن دیده‌ام که ساختن فیلم مستند را کار سختی می‌بینند، یا از دوره‌ی فیلمبرداری و کار با دوربین ترس دارند و آن را عقب می‌اندازند، یا با ایده‌ها و طرح‌هایشان کار ذهنی پایان‌ناپذیر می‌کنند و در به محک تمرین و اجرا زدن آنها مردد و ترسان‌اند و برای این کار اعتمادبه‌نفس ندارند؛ و در کل، کار ذهنی را بر عمل مواجهه‌ی رودررو، همراه دوربین، با امر واقع و موقعیت‌های زنده ترجیح می‌دهند. این ترس و تردید را، هم در میان پیگیران مستندسازی حرفه‌ای دیده‌ام و هم نزد کسانی که جدا از خواست و مسیر آموزش حرفه‌ای فیلمسازی مستند، می‌خواهند در فضایی قرار بگیرند که فیلمی بسازند.
در یک دوره‌ی سه ماهه‌ی ده کلاسی می‌خواهیم با دوربین‌های موبایل یا ساده‌ی در اختیارمان، با هم تمرین مواجهه با – و مکث و نگاه کردن به – اشیا، آدم‌ها، مکان‌ها و موقعیت‌های زنده‌ی دوروبرمان داشته باشیم، یا فیلم‌های خیلی کوتاه و کوچک و رها (بی دغدغه‌ی نمایش برای دیگران یا بی قیدوقیاس نسبتشان با فیلم‌های کامل و حرفه‌ای) بسازیم و در باره‌ی این تمرین‌ها و فیلم‌های کوچک با هم صحبت کنیم. همراه دوربین با بیرون از خودمان مواجه شویم و مواجهه داشته باشیم و کشاکش‌ها و زیروبالاهای ذهنیمان را با کار عملی کوچک و ساده، اما مدام، گره بزنیم.
هر ماه یک یا دو موقعیت زنده (پیاده‌رو و پیاده‌روی، سر کردن با یک آدم، گردش احوال در یک سفر، مدت‌های طولانی در جایی ایستادن و نگاه به دوروبر کردن، سر کردن با یک شیئی یا مکان یا فضای دوروبرمان، و ….) وسط می‌گذاریم و حول جورها و شکل‌های مختلف نگاه کردن به آن موقعیت، تمرین مکث و نگاه کردن یا وررفتن با آن موقعیت زنده را عملی می‌کنیم؛ تمرین‌هایی رها و تکه‌تکه، اما حس‌وحال‌دار و راه‌اندازنده‌ی شور و برخورد و مواجهه‌ی لحظه‌هایمان با این موقعیت‌ها و امور زنده. می‌شود هم گاهی و جایی، مواجهه‌مان آنقدر فعال و جاری شود که به یک فیلم کوتاه زیر پنج دقیقه‌ای بینجامد؛ البته باز هم ساده و متکی به مکث و نگاه لحظه‌هایمان به موضوع. در کل، فضایی می‌سازیم برای راه انداختن خودمان با دوربین، در مواجهه با امور زنده‌ی دوروبرمان.
در فاصله‌ی بین کلاس‌ها حاصل فعالیت‌ها را در فضایی مجازی و جمعی بین خودمان به تماشا می‌گذاریم و درباره‌شان گفتگو می‌کنیم و همین فضا را در کلاس‌ها ادامه می‌دهیم و فیلم‌های مفید برای این فضا را هم در کلاس با هم می‌بینیم.
در این دوره کتاب «سر کلاس با کیارستمی» را هم، جدا از کلاس، می‌خوانیم و در فضای مجازی رابطه‌ی جمعی‌مان و سر کلاس، بهره‌ها و برداشت‌هایمان از کتاب را با هم شریک می‌شویم. بعد از پایان دوره هم، با فاصله‌ی کوتاه، حاصل این تجربه را به تماشا و برخورد دیگران می‌سپاریم و اگر راه داد و انگیزه و خواستی بود، تجربه‌مان را در دوری و فضایی تازه ادامه می‌دهیم.
این کارگاه روزهای جمعه از ساعت سه تا شش عصر برگزار می‌شود.
نقد و بررسی‌ها
هنوز بررسی‌ای ثبت نشده است.