نشست دوم از فصل اول: کافه؛ غربت فضاهای عمومی
به همراه رامب دوالا، همایون عسکری سیریزی، میثم محفوظ و فرهاد دولت آبادی
پنجشنبه ۴ آبانماه، ساعت شش عصر
کافه ها همه جا هستند و هیچ کجا نیستند.
یک کاربری به ظاهر متعارف و معمولی مثل نوشیدن قهوه مشخص نیست حائز چه کیفیت جامعهشناختی ویژهای است که کافهها را از دیگر مکانهای مرتبط با امر خوردن و نوشیدن و به طور عام با هر آنچه مربوط به گوارش است، متمایز میکند؟
پیوند باستانی و عمیق میان خوردن و تفریح در جامعهای که فقدان اشکال متنوع و خلاق فضای عمومی در آن به غایت بحرانی به نظر میرسد، در شکل مدرن و معاصر آن در کافههای امروزین تهران، تجلی و نمودی افراطی پیدا کرده است. کافهها اگرچه فقدان دیگر اشکال فضای عمومی را به کلی جبران نمیکنند، به مثابه تبعیدگاه تجربهی عمومی از فضای شهری و در پیوندی مستقیم با مصرفگرایی و بازنمایی روابط طبقاتی رفته رفته شکل جدیدی از صنعت فرهنگ معاصر را رقم می زنند که بر اوقات فراغت و احتمالات مکث در فضای اجتماعی سیطره خواهد یافت.
کافه، غربت فضای عمومی، جستاری است برای درنگ و تامل در ماهیت وانمایی فرهنگی در کافه های امروز تهران.