نوشتن براى كودكان
با نويد سيدعلى اكبر
⚫️
شهریار کوچولو پرسید:«آدم ها کجاند؟» گُل روزی روزگاری عبور کاروانی را دیده بود. این بود که گفت:«آدم ها؟ گمان کنم ازشان شش هفت تایی باشد. سال ها پیش دیدم شان. منتها خدا می داند کجا می شود پیداشان کرد. باد این ور و آن ور می بردشان؛ نه این که ریشه ندارند؟ بی ریشگی حسابی اسباب دردسرشان شده.»
◾️◾️◾️
تصورم این است که نویسندگی برای کودکان، از اساس با نوشتن برای بزرگسالان متفاوت است. چرا که خواننده های دیگری داریم. خواننده هایی که شاید در برخوردِ ساه انگارانه ی اول، نادان به نظر برسند. اما شاید این نادانی، سطحی دیگر از آگاهی و مدل فکر کردنِ متفاوتی باشد. شاید همان قدر که کودکان برای ما دست نیافتنی، عجیب و پیچیده هستند، به قول شازده کوچولو، ما آدم بزرگ ها هم برای آن ها عجیب و غریب باشیم.
در دوره ی ابتدایی کارگاه، تلاش بر این است که شیوه های نوشتن برای کودکان و عناصر داستانِ کودک را با هم بخوانیم و با شگردهای نویسنده های مختلف کودک ونوجوان آشنا شویم؛ و در دوره ی دوم، هر هنرجو یک رمان کودک را همراه با دیگران در همین کارگاه ها شروع کرده و به پایان برساند.
نقد و بررسی‌ها
هنوز بررسی‌ای ثبت نشده است.